zondag 29 december 2019

Over korte rokjes en hoge hakken

Ik weet dat veel mannen houden van korte rokjes en hoge hakken. Zo ook Peter. Hij is een echte benenman zegt hij altijd. Daarom heb ik ze in mijn garderobekast, samen met van die zwarte kousen met zo'n naad aan de achterkant en bijbehorende jarretels. Korte jurkjes heb ik ook, maar rokjes vind ik speelser.

Ik ga daarin niet de deur uit naar mijn werk of om boodschappen te doen. Zelfs niet om naar vrienden of familie op bezoek te gaan. Maar ik trok het aan als ik wist dat Peter naar me toe zou komen, in de tijd dat we nog niet bij elkaar woonden. Die gewoonte heb ik niet losgelaten. Nog steeds draag ik korte strakke rokjes als we samen alleen thuis zijn, voor zijn en mijn plezier. En als ik niet te veel hoef te lopen, met heel hoog gehakte pumps of -laarzen.   

Maak ik me daarmee als vrouw tot een lustobject? Ik vind het gewoon alleen maar heerlijk om begeerd te worden. Als korte rokjes en hoge hakken daarbij helpen, waarom niet? Iedere man die me bij mij thuis zo aantreft mag spontaan met zijn handen over mijn benen strelen, van helemaal onder tot helemaal boven. Graag, want door zulke kleding te dragen vraag ik daar namelijk om.


vrijdag 27 december 2019

De kat op het spek binden

De man die we vorige week op bezoek hadden heeft ons aan het denken gezet over een huisvriend.

We waren het er over eens dat we met een huisvriend bedoelen: gewoon een goede vriend, maar met als extra dat hij onbeperkt lichamelijke omgang met de vrouw des huizes mag hebben, alsof ze een verliefd koppel zijn, en dat daarbij geen rekening hoeft te worden gehouden of het onder de ogen van haar man gebeurt of niet. Ook Peter lijkt dit razend spannend.

We hebben besloten om de betreffende man uit te nodigen om een keer bij ons te komen eten, zonder verdere suggesties. Met het idee van een huisvriend in gedachte willen we graag zien wat er dan gebeurt en hoe dat voor ons voelt.


dinsdag 24 december 2019

Over verkleinwoordjes en Pavlov

Ik roep het even in herinnering, mijn oude dagboek, 4 augustus 2009:

Heb ik een poesje of een poes? En kutje of een kut?

Verkleinwoordjes maken platte taal zacht en lieflijk. Maar door ze weg te laten krijgt het de echtheid, die de werkelijkheid recht aan doet. Mijn poes is namelijk helemaal niet zo klein, het is een redelijk grote kut.

Wat is het verschil tussen een kut en een kutje? Een kut is wat ik heb, een kutje is hoe hij lieflijk word omschreven alsof het eigenlijk niet genoemd mag worden. En dan is er nog de "geile" kut. Dat is mijn kut zoals hij door mijn vriendje wordt ervaren. En soms, in het vuur van het spel, word ik zelf als persoon in het geheel een geile kut. "Wat ben je toch een heerlijk geile kut", aldus spreekt mijn vriend, en dan weet ik dat hij geil is. En vaker, buiten het vuur van het spel, is het weer wat lieflijker: "Zal ik eens koffie gaan zetten voor mijn lekkere geile trutje?" En tijdens het neuken wordt mijn kutje dan weer een natte trut.

Wat is het verschil tussen een slet en een sletje? Een sletje roept het beeld op van een lieflijk aardig meisje dat haar seksualiteit niet slechts voor één jongen reserveert. Een slet roept het beeld op van een vrouw die zich graag laat neuken door iedere vent die ze maar een beetje aardig vindt. Bestaan er sletjes, of is er altijd sprake van een slet? Ikzelf ben begonnen als een sletje, maar voel me zo nu en dan een echte slet. Zoals nu, een geile slet, met een geile natte trut die nodig weer eens geneukt moet worden in haar hete geile kut. En dat komt mooi uit, want vanavond komt Peter bij me langs... of is dat laatste misschien juist de reden dat ik me nu zo voel? Pavlov?

Zo kan ie weer wel, lijkt me.

Heb ik dit echt zelf geschreven 10 jaar geleden? Ja, dit heb ik echt zelf geschreven 10 jaar geleden! Dat een dagboek je in staat stelt jezelf met jezelf te verrassen, blijkt maar weer. Of ik dit nu ook nog zo zou hebben kunnen verzinnen? Ik weet het niet.

maandag 23 december 2019

Complimentjes

De kandidaat van afgelopen vrijdag heeft me wat complimenteuze berichtjes gestuurd. Overdrijft hij om te paaien, of is het echt? Dat weet je natuurlijk nooit, maar het heeft zo zijn doel als een man lovend over mij en mijn lichaam doet denk ik dan maar. Het was een beetje dirty talk over en weer, wat natuurlijk best wel leuk en prikkelend is. Als hij zo van mijn vagina houdt moet hij maar wat vaker langskomen heb ik hem gezegd. Nu maar even kijken hoe het gaat lopen.

vrijdag 20 december 2019

Kandidaat gesproken en...

Leuke man was het. Rustig, vriendelijk, niet zo groot, glinsterende pretoogjes en heel veel zin. Hij was gewassen en geschoren zei hij. Toen hij even naar het toilet was, werden Peter en ik het met elkaar eens dat hij me wel mocht proberen. We besloten te vragen of hij gelijk mee wilde gaan met ons.

Toen hij terug was, was het Peter die zei dat we het goed vonden. Hij wist dat Peter graag wilde kijken en ook dat Peter daarbij vaak de hand aan zichzelf slaat. Daar had hij allemaal geen moeite mee. Hij vond het fijn om gelijk met ons mee naar huis te mogen gaan. Natuurlijk, want na zo'n gesprek zal er best wel iets bij hem stijf zijn geworden.

Thuis ben ik snel even naar boven gegaan om wat slutty kleding aan te trekken. Terug beneden begon hij uit eigen initiatief met een smile van oor tot oor aan mijn borsten te voelen. Ik trok mijn hemdje omhoog voor betere toegang en liet hem even zijn gang gaan. We gingen op de bank zitten en ik peuterde zijn broek open.

"Even kijken wat je voor me in huis hebt!"

Het ding floepte zijn broek uit en sprong straf voor me in de houding. Dat effect vind ik prachtig, dat iemands geslacht vol bloed loopt bij de gedachte aan mijn lichaam. Dat veroorzaakte een vergelijkbaar wedereffect bij mijzelf.

Ik likte en ik pijpte. Ik zag Peter naast ons een blos krijgen. Ik zag ook dat ons slachtoffer naar Peter keek, alsof hij toestemming vroeg voor wat hem overkwam.

"Nou je aandacht weer even bij mij" zei ik. En ik ging verder.

"En nu wil ik wel eens weten hoe je me neukt." Ik nam hem aan de hand mee de kamer uit en leidde hem de trap op naar boven. Peter volgde ons.

We hebben ongeveer een uur half ontkleed heerlijk liggen paren, met orale intermezzo's. Ik kneep Peter af en toe ook even in zijn balletjes en liet hem toe zo nu en dan zijn lolly in mijn mond te stoppen. Echt helemaal geen straf voor me.

Onze kandidaat was geslaagd. Als hij wilde mocht hij in de toekomst nog wel eens langskomen lieten we hem weten. "App maar als je weer een keer zin hebt."

Toen hij weg was, ontkwam ik er niet aan dat Peter ook aan de beurt wilde komen. Vooruit maar, nog een uur met mijn eigen mannetje, die inmiddels oververhit was geraakt. Allemaal nog voor ik aan het eten ging beginnen.

Tijdens het eten hadden we het erover dat hij misschien wel een leuke huisvriend zou zijn. Hij woonde ver genoeg om niet op straat tegen te komen en dichtbij genoeg om gemakkelijk af en toe eens langs te wippen. Leuke, gezellige vent!






donderdag 19 december 2019

Kandidaat gevonden

We hebben weer een slachtoffer gevonden. Morgenmiddag lunch in een broodjeszaak, Peter komt ook mee, en als hij in de smaak valt mag hij 's-avonds bij ons thuis komen. Een man van 56, ik heb graag oudere mannen, getrouwd, dus discretie verzekerd. We gaan het zien, spannend!


dinsdag 17 december 2019

Strelen

Ik heb het afgelopen zaterdag weer ervaren, wat is het toch heerlijk als mensen je lichaam willen aanraken. Ik heb dat altijd al gehad. Ik weet nog uit mijn late tienerjaren hoe trots ik me kon voelen als een jongen uit mijn klas met zijn koude handen onder mijn truitje zat. Het idee dat jongens daar opgewonden van raakten vond ik geweldig en ik liet het graag toe. Volgens mij spraken de jongens daar onderling ook over met elkaar, want het waren er meer die me bij gelegenheid, als we ergens alleen waren, vroegen of ze me mochten strelen. Ik kon ontzettend genieten van hun strelingen aan mijn borstjes en soms ook in mijn broek.

Afgelopen zaterdagavond was het John, maar ook Peter en Els die met hun handen over mijn lichaam zijn gegaan. Dan voel ik me weer net zo trots als vroeger.

Als ik dan zoals vandaag op kantoor zit te werken tussen allemaal jonge mensen, denk ik wel eens: "Jullie weten het niet, maar als jullie zouden willen zouden jullie overal aan me mogen voelen."


       

zondag 15 december 2019

Gezellige zaterdagavond

Gisterenavond hadden we John en Els te eten. Uiteraard met als doel om er een gezellige avond van te maken met meer dan alleen eten. En een gezellige avond is het inderdaad weer geworden. Na het eten eerst in de kamer wat met elkaar gezoend en vervolgens opgesplitst, Peter met Els naar boven, en ik met John op de bank. Hij heeft heerlijk diep in me gezeten vanuit allerlei houdingen. En Peter kon tijdens zijn pauzes met Els de verleiding natuurlijk niet weerstaan om even te komen kijken hoe zijn vrouwtje spiernaakt met de buurman aan het spelen was.

De spanning begon voor mij al bij de voorbereiding. Na het douchen zaterdagmiddag ging ik op het krukje aan mijn toilettafeltje zitten om mijn teennagels te lakken. Ik zat naakt voorovergebogen geconcentreerd het werkje uit te voeren. Ik voelde Peter met zijn handen over mijn rug wrijven. Zonder met het lakken te stoppen vroeg ik: "Heb je zin in Els?" Ja, hij had zin in Els.

"Jij in John?" Ja, ik in John. "Maak jij je maar mooi voor hem," zei hij, "dan ga alvast wat doen in de keuken." Hij heeft de hele maaltijd verzorgd, dat doet hij graag, de schat. Intussen kon ik mezelf opmaken en wat sexy kleertjes uitzoeken om aan te trekken. Een (schandalig) kort strak rokje hoort daar voor zulke avondjes nog steeds altijd voor me bij. Els weet zich tegenwoordig trouwens ook redelijk onbetamelijk te kleden als we voor zo'n avond met elkaar afspreken. Het dan ook was opvallend hoe snel de mannen aten gisterenavond.

Na lekker lang dobberen in een warm bad is het vandaag een dag om na te genieten en om ons avondje gezellig naast de kerstboom met de hele wereld te delen. Misschien iets minder expliciet dan ik in het verleden gewend was, maar dat geeft dan weer meer ruimte voor de eigen beeldvorming van mijn dagboeklezers over mijn intieme capriolen. 




woensdag 11 december 2019

Vanaf nu weer in het hier en nu

Wat kan ik nog meer vertellen over hoe de afgelopen paar jaar zijn verlopen ten aanzien van mijn intieme leven? Niet zoveel. Mijn periode van werkeloosheid was relatief kort, iets meer dan een jaar. Dat is ook ongeveer de periode geweest dat ik me met regelmaat liet betalen voor mijn "hobby". Ik selecteerde ze op hun bereidheid een vergoeding te betalen voor geleverde diensten. Altijd met medeweten van Peter, die het allemaal prima vond.

Nadat ik weer een baan had, had ik natuurlijk minder tijd en liet ik het zakelijke aspect weer varen. Want hoewel ik het erg vleiend en opwindend vind als mannen me willen betalen voor gebruik, wrong het ook wel dat ik er niet graag over sprak met bijvoorbeeld met John en Els. Die weten er dan ook niets van, alleen Peter en Hester weten het.

Alles is nu weer normaal, Peter, John, Els, Peter en Hester, soms een van de vriendjes van vroeger. En nu dan ook af en toe en lekkertje uit de catalogus van een dating site, tot opwinding ook van Peter.

Ik ga jullie vanaf dan weer gewoon meenemen in mijn wereld van het hier en nu. Want dat is het doel van mijn dagboek, zorgen voor een intensievere beleving, doordat ik weet dat ik het letterlijk met iedereen op de aarde ga delen. Het is mijn geheim, zelfs Peter weet het niet. En toch voelt het tijdens de daad alsof echt de hele wereld voor mijn raam naar binnen staat te gluren. Heerlijk vind ik dat! Mijn vorm van exhibitionisme.

Ik realiseer me dat ik misschien wel een beetje boven het gemiddelde uitsteek met mijn seksuele gedrag. Maar ik weet ook dat ik echt niet de enige ben die zo leeft en dat Peter niet de enige is die zijn vrouw of vriendin graag met een ander bezig ziet. Of het "normaal" is of niet, ook dat zijn hormonale instincten die bij mensen bestaan, zowel bij mannen als bij vrouwen.



 
  

maandag 9 december 2019

Ik ben wel iets veranderd

Nu ik deze dingen zo schrijf en zo af en toe eens terug blader in mijn oude dagboek, merk ik dat ik veranderd ben. Het libido is nog hetzelfde, maar zoals ik me toen nog het wulpse meisje voelde, voel ik me nu veel meer de rijpe vrouw. Het speelse van toen heeft plaats gemaakt voor het volwassene van nu.

Ik ben natuurlijk ouder geworden en ik durf me meer in te laten met vreemde mannen. Dat Peter nu dichter bij me is speelt daar ook een rol in. Ik voel me beschermd en gestimuleerd door hem. Het geeft me een vrij en veilig gevoel als ik een man mee naar boven neem terwijl Peter beneden zit en ik weet dat hij af en toe even naar boven komt om te kijken of om mee te doen. Wat dat toevoegt aan hoe het vroeger was is dat ik nu ook veel onpersoonlijker seks kan hebben. Met vreemde mannen dus, seks puur voor de seks, wat ik ontzettend prikkelend vind.

Dat ik zonder angst via dating sites met vreemden kan daten heeft mijn wereld verbreed. Alsof ik ze uit kan zoeken uit een catalogus. Peter kijkt overigens ook vaak mee. Hij ziet het liefst maatje XXL voor mij, hihi, de stouterd.


zondag 8 december 2019

De schaamte voorbij

Wat ik ook moet vertellen is dat het stel waar ik het in mijn vorige verslagje over had, me geld had aangeboden. Ik heb me ooit in een ver verleden ook wel eens door een jongen laten betalen. Ik sprak daar met niemand over, schaamde me erover, maar het prikkelde me wel.
Ik accepteerde hun bod met minder schaamte dan toen. Dat ik werkeloos was en daardoor minder inkomen had, hielp me in die beslissing. Zij waren relatief onbekenden voor mij en ik voor hun. Ik kon me dus heel goed voorstellen in wat voor rol ze me waarschijnlijk zagen. Een dametje in kort rokje aan wie ze geld gaven om bepaalde diensten te komen leveren. En ja, het spelen van die rol prikkelde me nu ook weer, maar deze keer was het ook een welkome aanvulling op mijn redelijk beperkte inkomen. Dat veroorzaakte een ommekeer in mijn denken over zulke zaken.

Ik heb daarna een tijdlang mannen over de vloer gehad, die me daar keurig voor betaalden. Enerzijds heel aangename verpozingen voor mij, anderzijds kon het dametje weer mooie kleertjes gaan kopen in de stad.






donderdag 5 december 2019

Haar man met mij

Ik zal eens wat tipjes van wat sluiertjes gaan oplichten over mijn verborgen jaren tussen waar mijn oude dagboek ophield en mijn nieuwe dagboek begint.

Laat ik maar eens hiermee beginnen. Sinds Peter explicieter naar me werd over dat hij het leuk vond als ik iets met andere mannen had, ben ik op datingsites gaan kijken. Ik ontdekte dat het me veel opwinding brengt om met een wildvreemde man naar bed te gaan. De tegenstrijdigheid, of beter gezegd de combinatie, van de intimiteit en de anonimiteit laat mijn hart als een razende bonken. Alle hormonen komen in beweging. Het zal wel een oerinstinct zijn dat ons vroeger beschermde tegen incest denk ik dan maar.

Het was in die tijd dat ik een keer bij een stel - want ook dat zocht ik - op bezoek ging. Ze waren een stuk ouder dan ik en zij wilde alleen maar kijken naar haar man met een veel jongere vrouw. Ik had me opgetut, als altijd rokje en kousen aan, nieuwsgierig hoe het zou zijn.

We begonnen met een kop koffie, praten over ditjes en datjes. Ze zat naast haar man op de bank, ik in een stoel er tegenover. Ze stond op, zei dat ik maar naast hem moest gaan zitten en ging zelf in de stoel zitten.

Haar man begon brutaal met me te tongen, ik voelde zijn hand over mijn bovenbeen en ik zocht uit nog wat bezorgdheid oogcontact met haar. Wilde ze dit echt wel zien? Haar overtuigende reactie: "Ga maar lekker met hem vrijen, meid." Dat brak het ijs... terwijl zij naar ons zat te kijken deed haar man van alles met me wat God verboden had. En daar houdt Sonja wel van!



dinsdag 3 december 2019

Chatten 2

Nu ook als experiment mijn eigen chatbox hier aan de rechterkant.

Ben benieuwd!


donderdag 28 november 2019

Chatten

Vandaag leuk gechat met een paar jongemannen op een publieke chatbox. Nieuwe ontdekking, heerlijk al die aandacht!


maandag 25 november 2019

Linkjes werken niet meer, maar ach...

Ik heb gemerkt dat de linkjes die ik soms in mijn oude schrijfsels op nam niet meer werken, omdat ik mijn oude dagboek heb verplaatst naar https://dagboekvansonja.blogspot.com/.

Een kniesoor die daar op let, toch?


zaterdag 23 november 2019

Bijpraten

Je kent ze nog wel, John en Els. Nog steeds samen en nog steeds goede vrienden met ons. We komen af en toe nog bij elkaar op de koffie. Altijd gezellig. Koffie, wijntje, kaasje, babbeltje, zwaardere gesprekken soms ook. Je kent het wel, Trump, Rutte, milieu, vliegvakanties, treinvertragingen, het weer, recepten, kleding.

Soms praten we over intiemere zaken. Ik ga dan altijd graag naast Els zitten om intussen lekker met haar te knuffelen en te kussen (ja, met onze tongetjes).

De tijd dat John af en toe in zijn eentje even voor een wip bij me langs kwam is voorbij. John en Els komen nu eigenlijk altijd samen, zonder dat hij daardoor nou ook weer echt iets tekort komt, hoor. Voor Els is het 'voor wat hoort wat', zij klimt tegenwoordig met het grootste gemak en zonder enige gêne bij Peter op zijn schoot. Dus die onderlinge ruilacties zijn er nog steeds. 

Hester, die heeft inmiddels ook een - min of meer - vaste relatie. Maar ze was zo gewend om af en toe op een zondagmiddag Peter even van me te lenen, dat ze dat niet los heeft kunnen laten. Ze doet het nu dus stiekem nog steeds ook met Peter.

De jongens uit Breda. Nooit meer ontmoet. Hester nog wel een paar keer zonder mij, maar nu ook al een tijd niet meer, voor zover ik weet.

Gerda, die is vijf jaar geleden ernstig ziek geworden en overleden. Dat heeft me veel verdriet gedaan, en dat voel ik op sommige momenten nog steeds...
       

donderdag 21 november 2019

Getrouwd met Peter

Ja, Peter en ik zijn getrouwd! We wonen bij elkaar in mijn huisje. Hoe dat zo komt? Omdat we gek zijn op elkaar. Hij kwam steeds vaker en langer bij me. Dat was gezellig, goed en lekker. En ook makkelijk, altijd beschikbaar voor elkaar. De open geest van Peter gaf de doorslag.

Feitelijk waren we al een stelletje met een open relatie. Die openheid in onze relatie begon ooit als een afspraak. Maar in de loop van de tijd was het voor Peter niet meer alleen een afspraak, maar gaf hij aan dat er bij hem gevoelens van opwinding ontstonden zodra ik iets met een andere man deed.

Hij wilde graag een heel close stelletje met me vormen, waarbij ik me naar anderen mannen als ongebonden zou gedragen. Dat leidde in eerste instantie tot ons samenwonen, hij verkocht zijn eigen woning. En dat leidde vervolgens tot ons huwelijk. Ik twijfelde geen moment, geweldig vond ik het, een heerlijke man die ik aan me kon binden en die me toestond - nee, zelfs stimuleerde - om vreemd te gaan.

Wat kan ik me, de vrouw die ik ben, nog meer wensen? Helemaal niets toch? En hij? Nog steeds af en toe Els en af en toe ook Hester. De schatten!

woensdag 20 november 2019

Het bloed kruipt waar het niet gaan kan

Er schreeuwt al enige tijd een steeds luider stemmetje binnen in mijn hoofd. Dat stemmetje zegt dat ik mijn ervaringen, gevoelens en emoties weer met de wereld moet gaan delen. Het gaf me in het verleden veel bevrediging. Die bevrediging ben ik gaan missen. Ik wil het gevoel weer terug dat iedereen naar me gluurt op mijn meest intieme momenten. Het idee dat ik op zulke momenten weet dat ik aan de hele wereld ga vertellen wat ik doe, voel en denk, geeft extra intensiteit aan de beleving. Hoe intiemer de momenten, hoe prettiger dat voelt.

Er is de afgelopen jaren veel gebeurt. Ik ben getrouwd (met Peter, jawel), ik heb nieuwe vrienden en vriendinnen leren kennen, ik heb een tijdje geld verdiend met mijn liefhebberij (jazeker, het ondeugendste wat nu in je opkomt). Ik wil jullie er alles over gaan vertellen. Jullie mogen vanaf nu weer kijken in mijn huisje en mijn kruisje.

dinsdag 19 november 2019

Ik kom weer terug

Een nieuwe fase in mijn leven met een nieuwe opzet van mijn blog. Spoedig meer. Doei doei!


Meest recent

Later nog eens ontmoet

Mijn nieuwsgierige lezer stelde me nog een vraag over mijn allereerste ontdekkingen waar ik hiervoor over schreef. Namelijk: "Zie je da...